juli 31, 2022

De invloed van UV-filters op het milieu

Dankzij het groeiende bewustzijn van de consument van de door de zon veroorzaakte gezondheidsrisico's en de inspanningen van de overheid en de industrie om efficiënte zonwering te ontwikkelen en te promoten, neemt het gebruik van zonbeschermingsproducten toe.

Afdrukken

Dankzij het groeiende bewustzijn van de consument van de door de zon veroorzaakte gezondheidsrisico's en de inspanningen van de overheid en de industrie om efficiënte zonwering te ontwikkelen en te promoten, neemt het gebruik van zonbeschermingsproducten toe. Deze belangrijke producten beschermen de huid tegen de schadelijke effecten van UV-straling, zoals zonnebrand, vroegtijdige huidveroudering en huidkanker. Tegelijkertijd heeft de toegenomen concentratie van UV-filters in gezichtsverzorgingsproducten, handverzorgingsproducten en zonnebrandcrèmes voor het hele lichaam de aandacht gevestigd op de invloed ervan op het milieu, vooral op in het water levende organismen.

Sommige UV-filters die wereldwijd in grote hoeveelheden worden gebruikt - zoals octocrylene (OCR; PARSOL® 340) en butyl-methoxydibenzoylmethaan (BMDBM; PARSOL® 1789) - zijn gedetecteerd in monitoringstudies in zowel zoetwater- als mariene milieus. Vanwege het wereldwijde en brede gebruik komen deze producten vaak in de publieke pers, waardoor de druk op consumenten toeneemt om de juiste balans te vinden tussen het beschermen van het milieu en het beschermen van zichzelf tegen schadelijk UV-licht.

Een recent onafhankelijk onderzoek 1 opgesteld door milieudeskundigen van ECT Oekotoxikologie (ECT) en gepubliceerd in het toonaangevende tijdschrift Science of the Total Environment, biedt nu een ander, positiever perspectief op de mogelijke gevolgen van deze twee UV-filters voor het milieu.

De uitgebreide evaluatie is het resultaat van bijna drie jaar consortiumwerk dat werd geïnitieerd door de Duitse Cosmetic, Toiletry, Perfumery and Detergent Association (IKW) en gefinancierd door een kleine groep IKW-leden en leveranciers van UV-filters, waaronder dsm-firmenich. Het analyseert een groot aantal onderzoeken naar het milieuprofiel van OCR en BMDBM en concludeert dat uit het beschikbare bewijsmateriaal blijkt dat noch OCR noch BMDBM voldoet aan de persistente, bioaccumulatieve en toxische (PBT) criteria volgens EU REACH.

Milieuprofiel van OCR en BMDBM - feiten van fictie filteren

Om het milieuprofiel van de twee filters in het aquatisch milieu vast te stellen, voerden de ECT-onderzoekers een uitgebreide literatuurstudie en meta-analyse uit van gegevens over verschillende parameters voor zowel OCR als BMDBM, zoals lot en voorkomen in het milieu, bioaccumulatie en ecotoxiciteit (inclusief endocriene effecten). 

Dit omvatte het evalueren van meerdere open access publicaties en gegevens geleverd door sponsors van het project in de context van wettelijke vereisten, evenals het opstellen van criteria voor de beoordeling van de kwaliteit en relevantie van de onderzoeken en gegevens. 

 


Op basis van betrouwbare gegevens over de verschillende eindpunten die in de review aan bod kwamen, concludeerden de auteurs dat"noch OCR noch BMDBM voldoet aan de PBT- of vPvB-criteria [zeer persistent, zeer bioaccumulerend] volgens EU REACH".

 

Hier proberen we de informatie uit de uitgebreide review te destilleren om je enkele belangrijke opmerkingen over de twee UV-filters te geven.

Bioaccumulatie in aquatische organismen

OCR: Gegevens uit bioconcentratie- en biomagnificatiestudies bij vissen geven aan dat OCR niet bioaccumulerend is volgens EU REACH. De betrouwbare bioconcentratiefactor (BCF) voor vissen lag ruim onder de drempelwaarde van 2000 voor het B-criterium.

BMDBM: Op basis van de beschikbare gegevens kan geen definitieve conclusie worden getrokken over het bioaccumulatiepotentieel van BMDBM. 


Testen op aquatische toxiciteit

OCR: De ECT-onderzoekers concludeerden dat "OCR-concentraties tot de grens van de oplosbaarheid in water niet toxisch waren voor micro-organismen, algen, koralen en volwassen vissen, en niet acuut toxisch voor dafnia's"

Bij koraal werden bijvoorbeeld geen effecten waargenomen op de overleving van het koraal, het verbleken van het koraal en de dichtheid van de zoöxanthellen voor soorten als Seriatopora caliendrum en Pocillopora damicornis. Andere koraaleffecten werden alleen geregistreerd bij concentraties die aanzienlijk boven de oplosbaarheidsgrens in water lagen. Op dezelfde manier vertoonden verzadigde OCR-oplossingen bij vissen geen acute toxiciteit voor vissoorten zoals zebravissen, en langdurige blootstelling aan de UV-filter had geen invloed op de overleving van volwassen vissen zoals driedoornige stekelbaarsjes.

Op basis van het resultaat van een chronische test met dafnia's bleek OCR echter te voldoen aan het toxiciteitscriterium volgens EU REACH. Bijgevolg is OCR momenteel geclassificeerd als Aquatic Chronic 1 (H410) om te voldoen aan de eisen van productveiligheid.

 


BMDBM: De ECT-onderzoekers concludeerden dat "concentraties tot de oplosbaarheidsgrens in water niet giftig bleken te zijn voor micro-organismen, algen, dafnia's en koralen, en niet acuut giftig voor vissen. Op basis van deze gegevens werd geen gevaar vastgesteld voor BMDBM". 
 

Binnen het oplosbaarheidsbereik in water vertoonde de UV-filter geen acute vistoxiciteit. De resultaten van een chronische test op vissen, uitgevoerd in het kader van EU REACH, die op het moment van publicatie nog niet beschikbaar waren, bevestigden eveneens dat BMDBM geen gevaar vormt voor het milieu. Als gevolg daarvan zou de eerder toegekende milieuzelfclassificatie van PARSOL® 1789 (als 'vangnet' H413) kunnen worden ingetrokken, zodat het niet langer in deze categorie hoeft te worden geclassificeerd.

Endocriene activiteit

Gegevens over hormonale activiteit van in vitro en in vivo screeningtests op vissen werden ook beoordeeld vanwege de mogelijkheid van hormoonontregeling die leidt tot nadelige effecten op de groei, ontwikkeling en werking, en de algehele respons op stressoren in het milieu. 




Er werd vastgesteld dat in "verschillende in-vitrotests de endocriene activiteit van OCR en BMDBM alleen werd vastgesteld bij concentraties die aanzienlijk boven de oplosbaarheidslimiet in water lagen", screeningtests bij vissen leverden "geen bewijs van endocriene effecten voor de twee UV-filters".

 

De werkelijkheid weerspiegelen

Bij het evalueren van de betrouwbaarheid van ecotoxiciteitsstudies vonden de auteurs van de review de kwaliteit van de aquatische toxiciteitsgegevens vaak twijfelachtig; er werden verschillende beperkingen en verstorende factoren geïdentificeerd. In veel gevallen werden effecten bijvoorbeeld alleen waargenomen bij concentraties die de oplosbaarheidslimiet in water van het geteste UV-filter aanzienlijk overschreden; er werd geen informatie verstrekt over de bereiding van testoplossingen en de nominale stofconcentraties werden niet geverifieerd door chemische analyse; en/of er werden te hoge concentraties oplosmiddelen gebruikt.

Deze problemen kunnen leiden tot een overschatting van de toxiciteit of kunnen fysieke gevolgen hebben voor de organismen die tijdens het testen aan de stoffen worden blootgesteld. Wanneer hoge concentraties werden gebruikt, is het niet altijd geldig om de resultaten te extrapoleren om toxiciteit te suggereren bij lagere concentraties van de opgeloste stof in een risicobeoordelingscontext. Als gevolg hiervan werden veel van de openbaar beschikbare onderzoeken naar aquatische toxiciteit afgekeurd vanwege kwaliteitsbeperkingen.

Een andere factor met betrekking tot blootstelling is dat de gemeten concentraties van OCR en BMDBM in het aquatisch milieu sterk varieerden afhankelijk van de locatie en het seizoen (als gevolg van het uiteenlopende gebruik van zonnebrandmiddelen door consumenten). Het gebruik van lokale, regionale en seizoensgebonden gegevens in de toekomst zou daarom kunnen helpen om de milieurisicobeoordeling van UV-filters te verfijnen.

Een gezamenlijke visie op UV-filters

Samengevat is het ECT-onderzoek een belangrijk voorbeeld van een geweldige, door de industrie geleide samenwerking om uitgebreid en tegenstrijdig bewijsmateriaal te onderzoeken om de milieuveiligheid en duurzaamheid van twee cruciale UV-filters volledig te begrijpen. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat zowel de industrie als de consumenten toegang hebben tot de meest accurate beschikbare informatie.

Het overzicht toont positieve en veelbelovende gegevens over het milieuprofiel van zowel OCR als BMDBM, maar wijst ook op de beperkingen van sommige onderzoeken die hebben bijgedragen aan de bezorgdheid van de industrie en consumenten. Hoewel de beoordeling van OCR, BMDBM en andere UV-filters in zonnebrandmiddelen moet worden voortgezet om een volledig beeld te krijgen van de gevolgen voor het aquatische ecosysteem en het milieu in het algemeen, blijkt uit de evaluatie dat consumenten wellicht geen compromissen hoeven te sluiten bij het gebruik van zonnebrandmiddelen om zich tegen de schadelijke effecten van UV-straling te beschermen.

Als verantwoordelijk, doelgericht bedrijf hebben we bij DSM de verplichting om te helpen de beste balans te vinden tussen de milieu- en gezondheidsargumenten rond UV-filters. Naast het ondersteunen van de ECT-beoordeling werken we op vele andere manieren aan het verbeteren van de kwaliteit van wetenschappelijke gegevens over de mogelijke invloed van UV-filters op het milieu, zodat we milieubewust en duurzaam kunnen blijven en tegelijkertijd discussies op feiten kunnen blijven baseren in plaats van op emotie, perceptie of zelfs onjuiste beweringen.

Referenties

1.      Duis, K. et al. Overzicht van het lot en de effecten in het milieu van twee UV-filters die in cosmetische producten worden gebruikt. Sci. Total Environ. 808, 151931 (2022); https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2021.151931

Andere artikelen:
  • dsm-firmenich's eco-score voor het bewustzijn van consumenten van milieuvriendelijke zonnebrandmiddelen
    dsm-firmenich's eco-score voor het bewustzijn van consumenten van milieuvriendelijke zonnebrandmiddelen
  • Nieuwe stabiliteitsgegevens tonen het ware lot aan van PARSOL® 1789 in het milieu
    Nieuwe stabiliteitsgegevens tonen het ware lot aan van PARSOL® 1789 in het milieu

AI-gegenereerde vertaling Deze pagina is automatisch vertaald met behulp van AI. Hoewel we streven naar nauwkeurigheid, is de vertaling mogelijk niet perfect en kan de oorspronkelijke inhoud verkeerd worden geïnterpreteerd. Raadpleeg voor kritische informatie de oorspronkelijke taal. Gebruik deze vertalingen naar eigen goeddunken. dsm-firmenich is niet verantwoordelijk voor eventuele fouten of misverstanden die kunnen voortvloeien uit het gebruik van deze vertalingen.